“Quo autem tempore episcopatus institutus sit, penitus ignoratur, neque admitti potest pia Andriensium traditio quae S. Richardum Anglicum saeculo V primum Andriensium ep. fuisse voluit. (Confr. Lanzoni, Zagaria et Monterisi).
De episcopis Andriensibus saeculo XII regnantibus tantum Leonem, qui a. 1137 et a. 1144 chartas dedit (Land. in Cronico Monasterii S. Stephani ad rivum maris ed. Arch. Stor. Nap. X (1885) 572 sq. Cfr. Kehr in Gött. Nachr. 1903 p. 287 sq.) et Richardum cognoscimus, qui a. 1179 concilio Lateranensi ab Alexandro III celebrato interfuit (Cfr. Mansi 401 pag. 215 erronee sub archiepiscopatu Sipontino). Etiam nunc episcopus Andrensis Tran. arch. suffragatur.

Archivia Andrensia documenta antiquiora non continent; Cfr. Mazzatinti, Gli Archivi I - 21 sq. Gött. Nachr. 1898 p. 240. Praitano p. 64 sq. de quibusdam codicibus in archivio capitulari et bibliotheca Seminari: cfr. Mazzatinti, mv. VI — 115 e seg.

Alexander III Andrensi episcopo: scribit de clericis, qui ecclesias a parentibus suis constructas hereditario iure sibi vindicant (a); de impotentia coeundi (b); de diacono qui in Sabbato Sancto quendam alium diaconum vulneravit (c); de sudiacono qui hominem interfecit (d); de parochianis ad solvendas decimas compellendis (e). Consuluit nos (a). Super eo vero (v). De diacono vero (c). Subdiacono autem (d). Parochianos vero (e).

Celestinus III Andren. et (Bartholomeo) Poten. epp.; ad querimoniam O. abbatissae S. Thomae in Barulo mandat ut priorem Montispilosi et Vicarium de Barulo coërceant ab infestatione monasterii S. Thomae de Barulo ab illa constructi; quod cum quibusdam de nocte armata manu intraverat etc.